Li pencereya malê rûniştibû û li derve temaşe dikir. Êvareke payîzê bû, pelên daran yek bi yek diketin erdê. Bayekî hênik di nav pencereyê re dihat û perdeyên spî dihejand. Zehra ji sê salan û vir ve di vê xaniyê de bi tenê dijiya. Piştî ku dê û bavê wê çûbûn ser dilovaniya xwe, xwişk …

from ÇandName https://ift.tt/2Wfu3YN